Lieve Fit Girl; catfish jij al?
Ewout schrijft iedere maand een brief aan de Fit Girl. Met zijn kritische groene ogen kijkt hij naar trends en opvallend gedrag binnen de wereld van de Fit Girl. Op satirische wijze omschrijft hij zijn observaties en eindigt elke brief met een vraag. Heb jij het antwoord waar Ewout zo naar uitkijkt?
Lieve Fit Girl,
Fit Girls houden van mooie foto’s. Of dat nou van een bord vol met uit de grond getrokken zoete aardappelen is of een selfie in de gym waarbij je eigenlijk meer tiet dan gezicht ziet. Niet iedereen heeft de middelen om dit soort lekkere plaatjes te produceren. Of je hebt er de kwaliteiten niet voor, of je spiegelbeeld is niet om over naar huis te schrijven. In beide gevallen kun je beter andermans foto’s gebruiken. Beter voor iedereen toch? Niemand die het ziet.
Ik heb al eerder geschreven over het risico van het figuurlijk en letterlijk blootgeven van jezelf op social media in mijn blog over dick-pics. Als ik dan weer verhalen lees over kinderen die zelfmoord plegen omdat er naaktfoto’s van ze verspreid worden, krap ik mezelf toch weer even achter mijn musculus biceps brachii. Cyberpesten en catfishen zijn trending topic. En ook al krijgen ze maar mondjesmaat aandacht, of pas als het verkeerd gaat, is de kans groot dat dit lichtelijke taboe nog veel groter gaat worden.
Helemaal vergeten trouwens. Ik ben Ewout. Of misschien ken je me als Peter, Stefan, Sjoerd of Bonno. Waarschijnlijk kennen we elkaar van Badoo, Tinder, Russische datingsites of heb ik met mijn onbekende WhatsApp nummer je out of the blue een berichtje gestuurd. Mijn poes heb je waarschijnlijk ook al gezien. Pluisje noem ik haar. Of soms Lola. Maar genoeg over mij; send nudes. Je ziet er echt verdomd lekker uit. Ik weet trouwens ook al waar je woont.
Ook al voelt catfishen als iets van de jaren 0 van deze eeuw, is het nog steeds de orde van de dag. Althans, onder de radar. Het programma wat destijds op MTV verscheen, gaf het beestje een naam; Catfish. Jammer genoeg zat je het met een zak chips weg te kijken en was het meer doelloos amusement dan leerzame bewustwording. Want ook met dit programma in je achterhoofd zit je vervolgens met je verstand op nul je vette chipsvinger naar rechts te swipen om een leuk tinder-neukie te vinden.
Even zonder gekkigheid. Grote kans dat je mij, of nouja mijn foto’s met een andere naam, al eens ergens bent tegengekomen. Bijna wekelijks krijg ik berichtjes van oplettende meisjes die profielen met mijn foto’s zijn tegengekomen van een catfish. Ik zit natuurlijk niet zelf achter die tientallen profielen op dit soort datingcommunity’s. En ja, het zijn er echt tientallen. Van de helft weet ik waarschijnlijk niet eens het bestaan af. Ook Joe heeft een alibi trouwens. Ze is analfabeet. Weet ze zelf alleen nog niet.
Dit is niet Joe trouwens. Ik catfish even een andere kat.
Tot diep in de nacht zit je met een big smile en een beetje kwijl in je rechter mondhoek te 'chatten' (net of je moeder het zegt) met iemand die jou op een voetstuk plaatst. Jullie delen lief en leed met elkaar. Ok. Af en toe ook een punani kiekje, omdat hij je zo aantrekkelijk vindt. En ja, soms een beetje aandringt. Je bent helemaal in de wolken en bent verslaafd aan het contact wat je met iemand hebt die je ècht goed denkt te kennen. Dat gevoel maakt je zo gelukkig, dat je een oogje toeknijpt voor de werkelijkheid. Catfishen overkomt jou niet.
Ik zelf sta dus aan de andere kant van het verhaal. Een fishcat? De eerste keer dat ik hoorde dat mijn foto's op Tinder werden gebruikt schoot de adrenaline door mijn lijf. What the fuck is dit. Wat is deze droeftoeter van plan met mijn foto’s? Valt hij onschuldige meisjes lastig? Al snel maakte mijn verbazing plaats voor boosheid. Op mezelf. Had ik voorzichtiger moeten zijn? Moet mijn account op privé? Ik stond op het punt om mijn account te verwijderen. Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om standaard mijn Instagram-naam op al mijn foto's te plaatsen. Om jullie te beschermen. Misschien was het te nobel van me.
Zelfs persoonlijke verhalen die je bij je foto’s schrijft, worden tegenwoordig blijkbaar klakkeloos overgenomen. In intentie ook een soort catfishing. Copy/paste en doen alsof het recht uit je eigen hart komt. Als je van schrijven houdt, is ieder woord dat jij op je toetsenbord laat vallen een stukje van je ziel. En weet je wat het vervelende is. Je staat machteloos toe te kijken hoe iemand zonder gevoel dit stukje van je afpakt en kneiter hard misbruikt om anderen voor de gek te houden. Maar misschien nog wel het meest zichzelf er mee heeft.
Ok. Ik snap best dat je met Joe meisjes probeert te versieren. Ze is natuurlijk wel een enorme chick-magnet niet waar? Maar alleen al het idee dat iemand met jouw foto’s andere nietswetende mensen lastigvalt is bijzonder klote. Nepprofielen rapporteren bij Facebook, Instagram of Badoo haalt vaak vrij weinig uit. Mijn naam op mijn foto's zetten is ongeveer het enige wat ik kan doen als voorzorgsmaatregel. En zelfs dan worden mijn foto’s nog gebruikt. Ze willen blijkbaar mijn foto's zo graag gebruiken dat ze het Photoshoppen of uitsnijden. Klopt. Deze shit gaat heel ver.
Dat anderen jouw foto’s jatten is tot daar aan toe. Als ze je er vervolgens mee chanteren of andere goedwillige mensen er mee misleiden is dat natuurlijk mega kut. En het lullige is; het kan iedereen overkomen. Hoe goed je alles ook in de hand denkt te hebben, de donkere schaduw van het internet is groot. Of jouw persoonlijke foto’s nou over het internet verspreid worden, je verliefd wordt op iemand die helemaal niet bestaat of dat jouw foto’s worden gebruikt om mee te catfishen… het is allemaal even pijnlijk.
Vaak krijg ik te horen dat ik me vereerd moet voelen dat anderen mijn foto's gebruiken. Nou, ik kan je vertellen: alles behalve. Social media heeft mij heel veel moois gebracht. Leuke Fit Girls ontmoet (ook in real-life), toffe samenwerkingen aangegaan en zelfs een baan als social media manager weten te veroveren. Ik deel ontzettend veel over mijn eigen leven, maar laat bijvoorbeeld mijn vrienden en familie bewust buiten beeld. Tienduizend volgers hebben, mooie foto's kunnen maken en een leuke poes hebben... en dit catfishen moet ik er dan maar gewoon bij nemen?
Ok, best een serieus en vervelend onderwerp dit keer. En ook langer dan jullie van mij gewend zijn. In die tijd dat je dit zit te lezen, had je al lang en breed naar de gym kunnen gaan natuurlijk. Maar goed, nu ik toch je aandacht heb, zit ik nog met een paar vragen. Wat vind jij nou van deze donkere schaduw van het interwebs? Ben jij wel eens een catfish tegengekomen of zijn jouw foto’s wel eens misbruikt? En wat doe jij eraan zodat jou dit niet overkomt? Ik ben benieuwd naar je antwoorden en tips voor andere Fit Girls. Misschien dat we elkaar kunnen helpen.
P.S. Mijn volgende brief gaat gewoon weer over bleekselderij of cameltoes in strakke leggings, no worries.
