Raceverslag: Nathalie's Dam tot Damloop

Zondagochtend 17 september 2017. Om 7:00 uur gaat mijn wekker, maar ik ben al klaarwakker. Zenuwachtig! Vandaag loop ik samen met mijn vriend, het ASICS team en nog zo’n 50.000 anderen de Dam tot Damloop. Ik begin met een stevig havermoutontbijt en dan stappen we in de auto richting Zaandam. Ik ben er klaar voor (denk ik)... Benieuwd hoe mijn Dam tot Damloop is verlopen? Lees snel verder!

Het is heerlijk rustig op de weg en de reis richting Zaandam verloopt soepel. We parkeren op de P+R en vertrekken dan met de pendelbus richting de start bij Amsterdam CS. Voordat we de tassen afgeven is het tijd voor de laatste voorbereidingen. We spelden het startnummer op, doen ons jasje uit, telefoon in mijn hardloopbroekje en oordoppen in... Dan dringt het tot me door dat mijn nieuwe iPhone 7 geen normale ingang heeft voor de oordoppen. Nee! Hoe kan ik nu zo stom zijn om daar niet aan te denken? Nu moet ik ruim 16 kilometer rennen zonder mijn muziek. Help. Toch is het tijd om onze tas met kleding af te geven en richting de start te gaan. Gelukkig is de sfeer hier top en vergeet ik dat ik geen muziek heb.

3.. 2.. 1.. Start!

Om 11:00 klinkt het startschot! We mogen! In mijn blog over mijn voorbereidingen schreef ik al dat ik geen tijdsdoel heb. We starten dus ook rustig. Al snel komen we bij de IJtunnel aan. Wanneer we de tunnel inlopen knalt het geluid van trommels ons tegemoet. Geluksmomentje! Heerlijk hoe dit geluid door de tunnel heen galmt. Kon dit maar de hele race duren. Maar dan is het alweer tijd om de tunnel uit te gaan. Hier heb ik me van te voren bang voor gemaakt. In mijn hoofd was de tunnel uitgegroeid tot een enorme put. Achteraf blijkt dit best mee te vallen. We voeren het tempo iets op, ik wil onder de 5’50” lopen...

Nog iets sneller....

De volgende kilometers vliegen aan me voorbij. Gelukkig staan alle straten aangegeven op de medaille, want van hele stukken weet ik weinig meer. Voor ik het weet zitten de eerste 6 kilometer erop en besef ik me dat er nog maar 10 kilometer voor ons liggen. Het publiek langs de weg is top! Er is veel muziek en ik mis mijn eigen playlist minder dan ik had verwacht. Het tempo gooien we steeds iets omhoog. Het gaat lekker en een tijd onder de 5’40” moet wel lukken...

Halverwege geniet ik van de sinaasappelpartjes en wat water. Ik plak nog van die paar slokken energiedrank bij de eerste stop en probeer mijn handen een beetje af te spoelen met het water. Drinken onderweg is niet mijn ding. Ik gooi na een halve slok water mijn beker aan de kant. Drinken komt na de finish wel! 

Finish in zicht

Rond kilometer 12 begin ik het moeilijker te krijgen. Mijn benen zijn moe, het tempo begint erin te hakken. Het ene stemmetje in mijn hoofd zegt me dat het niet gaat om de tijd. Rustiger aan en genieten. Het andere stemmetje roept alleen maar rennen, rennen, rennen! Je kan het. We komen tot een compromis (ik heb wel iets geleerd de afgelopen jaren): ik blijf een paar kilometer op hetzelfde tempo rennen. Versnellen gaat even niet meer.

Ik kijk uit naar de laatste kilometers. We rennen Zaandam in. De toeschouwers hebben ontzettend hun best gedaan. Muziek, vlaggetjes, high-fives! Ze maken er een feestje van. Ik zeg tegen mezelf dat ik hiervan moet genieten, maar o wat verlang ik naar de finish. Dan is het aftellen, nog 500 meter, nog 250, 100, 75 en daar is de FINISH!! Mijn vriend roept voor een laatste eindsprint. Ik roep terug dat dat echt niet gaat, maar doe toch een poging. Ik ga niet heel veel sneller, maar we zijn er! Mijn eindtijd: 1:30:08.

Ergens doet het een ietsie-pietsie-klein-beetje pijn dat ik niet net 9 seconden sneller had kunnen rennen. Maar aan de andere kant maakt het me ook helemaal NIETS uit. Het was zo leuk! I'm back! En weet je... Dit is nog maar het begin. Ik loop deze afstand echt nog wel een keer sneller. Het was een feestje en ik ben ultiem gelukkig.

We sluiten de dag af in de VIP ruimte van ASICS in het Dampark met een broodje, drankje en een massage. We zijn een mooie ervaring en prachtige medaille rijker!

https://www.instagram.com/p/BZJpGi1l-T3/?taken-by=nathalie2605

The shoes: ASICS Dynaflyte 2

Ik liep deze 16,1 kilometer op mijn nieuwe ASICS DynaFlyte 2. Vanaf de eerste kilometer heb ik lekker gelopen op deze schoenen en het besluit om op de Dynaflytes de Dam tot Damloop te gaan rennen was dan ook snel genomen. De ASICS DynaFlyte 2 is gemaakt om te racen. De demping is top en de schoen ziet er ook nog eens super uit! Liefde op het eerste gezicht.

Wie heeft het afgelopen weekend nog meer de Dam tot Damloop gelopen? Ik ben super benieuwd hoe het bij jou is gegaan. Laat even een comment achter! Vind ik leuk.

Wil je meer van mij zien? Lees dan al mijn artikelen of volg me op Instagram op @Nathalie2605.