Waarom je meer vooroverbuigingen moet doen
Vooroverbuigingen, voor de yogi onder ons ook wel bekend als uttanasana, bieden een geweldige manier om te stretchen. Maar ze bieden nog meer voordelen. Hieronder leggen we uit hoe vooroverbuigingen kunnen helpen om te ontstressen én af te vallen - en hoe je ze moet uitvoeren.
Waarom meer vooroverbuigingen?
De meeste mensen die willen afvallen, zijn geneigd om zich te focussen op cardio en minder of gezonder eten. Het kan echter heel goed zijn dat je toegenomen buikvet wordt veroorzaakt doordat je meer stresshormonen aanmaakt (dat klopt, stress is een dikmaker!). Als dat het geval is, dan is het belangrijk dat je focus ligt op het reduceren van je stress (lees ook: Waar in je lijf hou jij stress vast?). En dat is waar vooroverbuigingen bij kunnen helpen.
Bij een vooroverbuiging hangt je hoofd onder je hart, wat bijdraagt aan een kalmere geest en zelfs kan helpen tegen hoofdpijn. Het ‘vouwen’ van je torso kan tevens je spijsvertering stimuleren. Als je een vooroverbuiging langer vasthoud dan je normaal gesproken zou doen, kan dit helpen om je lichaam in rest and digest modus te brengen – het tegenovergestelde van de fight or flight response. Het activeert je parasympatische zenuwstelsel, wat je hersenen kan triggeren om vet ‘los te laten’.
Hoe doe je een correcte vooroverbuiging?
Begin vanuit een ontspannen, rechtopstaande houding met je armen langs je lichaam. Op het moment dat je inademt, strek je je armen boven je hoofd. Op je uitademing buig je vanuit je heupen (met een rechte rug!) naar voren. Als je wilt kun je je knieën iets buigen, zodat je buik op je bovenbenen rust. Als je niet meer verder kunt zonder iets te forceren, laat je je hoofd hangen en pak je je ellebogen vast. Als je je benen recht kunt houden zonder je ruggengraat al te veel te krommen, kun je je vingertoppen of handpalmen op de grond zetten. Voor een nog diepere rek kun je je enkels vastpakken en je bovenlichaam voorzichtig richting je schenen trekken; maar nogmaals, niets forceren! Hou deze houding een minuut vast en zorg dat je rustig door blijft ademen. Elke keer dat je inademt, maak je je torso wat langer – op de uitademing strek je steeds iets dieper. Om uit de houding te komen kom je heel langzaam, wervel voor wervel, omhoog, met je kin als laatste.
Tot slot
Als je je gestrest of opgeblazen voelt of je lichaam in een parasympatische staat wilt brengen (of dat nu is om af te vallen of niet), dan is een lange, diepe vooroverbuiging zeker iets om in je dagelijkse workout te integreren.
