There's a new Fit Girl in town: Lotte!
Hé mede Fit Girls! Vanaf dit moment mag ook ik, als nieuwste lid van de #FITGIRLCODE crew, jullie gaan voorzien van een flinke portie inspiratie, motivatie, tips én ontzettend veel lekkere recepten. Mijn naam is Lotte, ik ben 22 jaar en kom uit het altijd gezellige Brabantse dorpje Cuijk. In het dagelijks leven ben ik pedagogisch medewerker en werk ik op een woongroep. De rest van mijn vrije uurtjes prop ik graag he-le-maal vol met sporten, koken, bakken, bloggen, fotograferen, feestjes, leuke dingen doen met mijn vriendinnen, instameetings en nog meer sporten. Ja, ik ben echt zo iemand die áltijd bezig is, het liefst 48 uur in één dag wil proppen en nooit rust in haar kont heeft. Tijdens die drukke dagen ben ik (bijna) altijd vrolijk, enthousiast en ga ik een uitdaging niet snel uit de weg.
'I'd rather be at the gym!'
CrossFit, bootcamp, krachttraining, hot-pilates, windsurfen, obstacle running & mountainbiken. Ja, ik houd ontzettend van sportief bezig zijn en doe dat dan ook dagelijks. Ik val bijna maandelijks als een blok voor een nieuwe sport. Met als gevolg: een garage vol verschillende sportschoenen, yogamatten, verschillende sportkleding, surfplanken, moutainbikes en een overspannen wasmachine. Op vrijdagavonden omring ik mijzelf het liefst met dumbells en halterstangen, om vervolgens heerlijk uit te zweten in de sauna. Ik ontpop me tot een ware cheerleader gedurende de training, skip niet snel een work-out, ben mijn trainingsmaatjes altijd trouw, vind het neerzetten van een nieuw PR een van de beste redenen voor een feestje en zweer plechtig om tijdens iedere work-out mijn uiterste te geven. Amen to being a Fit Girl!
Cook, bake and cook some more!
Wanneer ik niet aan het babbelen ben met de jongeren op mijn werk of rondstuiter in de sportschool, ben ik meestal in de keuken te vinden. Hier vind ik het leuk om mijn ’Guilty Pleasures’ in een ‘Guilt-free’-jasje te steken. Ik bak ontzettend graag én veel: het éne bananenbroodexperiment staat nog in de oven terwijl het volgende baksel alweer klaar staat om zijn plekje in te nemen. #Fitgirlconfession: ik proef mijn baksels vaak alleen even voor om ze vervolgens, te pas en te on pas, weg te geven aan familie, vrienden en collega's. Mijn all4abs-kookboek, te volgen op mijn instagram All4abs, reikt echter nog véél verder dan alleen baksels. Zoals een echte Fit Girl betaamt houd ik van salades, rijstgerechten, courgette-pasta’s, verse burgers, homemade pizza’s, bananen ijs en.. oh well: zolang het niet de naam ‘biet’ draagt maak je mij met vrijwel al het eten blij.
#ihadnoidea
Dat gezegd hebbende, kan je je zeker niet voorstellen dat ik ooit een beginnende eetstoornis heb gehad hé? Dit alles kent zijn begin in mijn studententijd. Ik was niet vies van een avondje stappen, hield van een drankje en sloot de avond standaard af met een pizza, frietje, hamburger of zelfs alle drie. Door mijn studie moest ik mijn toenmalige sport, paardrijden, opzeggen en ging ik van 5 keer per week trainen naar niets. Dat in combinatie met mijn YOLO-voedingspatroon zorgde voor een razendsnelle toename in mijn gewicht. Waar het getal op de weegschaal iedere dag stukje bij beetje omhoog kroop, daalde mijn zelfvertrouwen met sprongen. Ik voelde me niet lekker in mijn eigen vel. Dit, én mijn verschrikkelijke conditie deed mij besluiten dat het roer om moest. Daar ik iemand van extremen ben, hoefde ik dat mijzelf geen twee keer te zeggen: van niet sporten en veel fastfood ging ik in één stap naar 5 á 6x per week trainen, soms zelfs 2x per dag, en 1000 calorieën.
De kilo’s vlogen er af en mijn zelfvertrouwen begon weer te groeien naarmate mensen in mijn omgeving mij steeds meer complimenteerden. Ik dacht: ‘Never change a winning team’ en ging dus vrolijk door met dit nieuwe patroon. Ik verloor mijn energie, had het constant koud en moest veel te veel van mijzelf waardoor ik mijn plezier verloor in het sporten. Toch zette ik door, bang dat de kilo’s er anders weer aan zouden vliegen en dát was iets wat ik kostte wat het kost wou voorkomen. De angst voor calorieën sloop er onopgemerkt in, ik had op gegeven gewoon oprecht niet door dat ik mijn lijf alleen maar slapper maakte in plaats van sterk en fit. Met hulp van mijn vriendinnen en familie heb ik uiteindelijk toch steeds meer stapjes richting het vinden van balans kunnen maken. Ik ben meer gaan eten en een sport gaan zoeken die ik wél leuk vond.
Ja, ik kwam inderdaad weer 10 kilo aan, maar met een gewicht van 48 kilo was dat geen wereldramp. Mijn spieren groeiden en werden eindelijk zichtbaar omdat ze de voeding kregen die ze al die tijd nodig hadden. Ik kreeg mijn energie weer terug én kreeg weer zin in het sporten. Ik heb aan de lijve ondervonden hoe moeilijk het is om een échte Fit Girl te worden. Eentje die haar lichaam op de juiste manier voedt, die kijkt naar de grote stappen die ze maakt en daar TROTS op is in plaats van eentje die haar spiegelbeeld iedere keer weer neerhaalt. De weg naar balans heeft mij ontzettend veel moeite gekost: er komt namelijk véél meer bij kijken dan alleen met dumbels zwaaien en op je calorie-inname letten. Het is zowel een fysiek áls mentaal proces. Een proces van frustratie, acceptatie en verandering: en verandering kost tijd. Gun jezelf die tijd lieve meiden en ben trots op jezelf. Want weet je? Een Fit Girl zijn vergt veel werk en is niet de makkelijkste weg: jullie zijn powerchicks!
Als Fit Girl én Foodie zullen mijn blogs voor #fitgirlcode variëren van sport tot voeding: work-outs, recepten van mijn 'Guilt-free' Pleasures, hotspots enzovoorts. Ik kan niet wachten om dit alles met jullie te gaan delen! Al nieuwsgierig? Neem dan vast een kijkje op mijn instagram!
