Tessel versus 5 KG: Part I
Uitspraken zoals “bij mij kan er best een kilootje of drie af”, of “zonder dat ene vetrolletje voel ik me nét wat lekkerder” worden vaak een beetje weg gegniffeld. Drie kilo, man doe normaal, dat is toch de moeite niet. Tegenwoordig zijn gevalletjes tien-kilo-of-meer-kwijt de norm, en hoef je echt niet meer aan te komen zetten met de mededeling dat je gaat lijnen als je niét tot deze categorie behoort. Want dat is toch niet serieus te nemen…
Tot een jaar of twee geleden was ik écht slank, en écht strak. Nu is het begrijpelijk dat de switch naar het studentenleven gepaard gaat met een ander voedings-, slaap-, en bewegingspatroon, maar dan nog. Ik kon eten wat ik wil, dik werd ik toch niet. Or so I thought. Na een maandje of zes, waarin ik me vol enthousiasme en zonder enige zorgen op de bitterballen en biertjes had gestort, merkte ik wel degelijk verschil. Zo heb ik altijd al een bolle toet gehad, maar spotte ik op foto’s nu wel echt flink aanwezige hamsterwangen. Die flabbetjes die zo jammerlijk over je jeansrand heen bungelen had ik eigenlijk ook nooit eerder opgemerkt. En m’n kont, al is het altijd al een flinke rakker geweest, ja, die was opeens toch nóg wel een slag groter. Al met al geen drama. Maar toch. Het viel me op.
A lá, een vetrol erkennen is één ding, er wat aan doen is een heel ander verhaal. Voorbeeld. Het delen van je frustraties en je toekomstplannen om de hamburgers te verruilen voor magere yoghurt werkt com-pleet averechts. Zodra het onderwerp ter sprake komt word je met een groep gillende vrouwen geconfronteerd die reacties in de trant van “omg, jij? te zwaar? meid, zeik niet zo”, of “als jij jezelf al mollig vindt, wat ben ik dan wel niet” uitkramen. Ook houdt vriendlief van een lekkere stevige bips, en schotelt moeder je per direct een flink bord aardappelen en worst voor wanneer de term diëten valt. En dat werkt me toch een partijtje demotiverend, goeie grutten.
Toen ik afgelopen februari (inclusief kleine vetrol) kwam solliciteren bij Fitgirlcode, had ik dan eerlijk gezegd ook niet gedacht dat ik me ook maar iets zou aantrekken van de heersende fitte vibe. Ik hou van sporten en lust op z’n tijd best een zak snackworteltjes, maar dat is het dan ook wel weer. Die paar kilootjes extra had ik allang in het laatje ‘geaccepteerd’ geparkeerd. Toch is een omgeving waar iedereen bewust omgaat met voeding en wekelijks de cross-fit box bezoekt best aanstekelijk. Ik gooide er tijdens de lunch steeds meer brandende vragen uit. “Goh, maar dat calorieën tellen, hoe werkt dat nu precies? En zo’n suikervrije drank zoals Crystal Clear, kun je dat nu wel of niet achterover kiepen als je aan de lijn bent?” Beetje bij beetje merkte ik dat ik mezelf een soort van aan het preppen was voor een gezonde levensstijl. Zoveel mogelijk kennis naar binnen knallen, en dan hoppakee, aan de bak. En nu, een aantal maanden én een behoorlijke dosis motivatie later, is het moment aangebroken. Tessel gaat zich wagen aan de Fit Girl lifestyle. Even slikken.
Het doel? Min vijf kilo, plus een gezond voedings- en bewegingspatroon. Ik moet zeggen dat de weegschaal me trouwens niet enorm veel kan bommen, een platte buik en een (iets) minder immens achterwerk is gewenst. En aangezien ik toegang heb tot Neerlands grootste Fit Community is het niets minder dan mijn plicht om jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen (inclusief frustraties, diepe dalen, en hopelijk kleine victories)! Dus. Stay tuned. Ik hap nog even snel een appelflap naar binnen…
