Losse huid na 68 kilo afvallen? Ellen vertelt haar verhaal!
Ontzettend vaak krijg ik de vraag: “je bent 68 kilo afgevallen, heb je nu ook losse huid?”. En ja, die heb ik zeker. Dat was echt onvermijdelijk met zoveel gewichtsverlies. Veel mensen geven aan dat zij daar bang voor zijn, maar bij mij heeft deze angst nooit gespeeld eigenlijk.
Het veranderen van mijn levensstijl begon nadat ik mij 3 maanden lang ziek heb gedacht. 3 maanden lang geloofde ik oprecht dat ik elk moment dood kon gaan doordat ik een paniekaanval verwarde met een hartaanval. Toen ik gezond bleek te zijn was dit zo’n enorme wake up call dat ik mijn levensstijl veranderde. Ik viel dus af met de motivatie voor mijn gezondheid, niet om mooier te worden.
Toen ik een tijdje bezig was met afvallen ontdekte ik Amerikaanse Instagram accounts van vrouwen die ook zo’n grote transformatie waren ondergaan. Daardoor was ik al wel voorbereid dat losse huid erbij ging horen, maar was hier nooit echt actief mee bezig. Het was voor mij iets van “oke, ja, dat komt er ook bij”.
Van mezelf gewalgd heb ik nooit, ook niet toen ik te zwaar was. Ik walg ook absoluut niet van mijn losse huid. Voor nu zie ik het als iets wat bij mij hoort en niets meer is dan een herinnering aan een ongezond verleden.
Mijn losse huid zit vooral op mijn buik en bovenbenen. Gek genoeg is het bij mijn armen gewoon verdwenen en zie je daar eigenlijk niets aan. Toen ik te zwaar was verstopte ik mezelf bij 30+ graden alsnog in zwarte leggings en had het altijd bloedheet, ook al beweerde ik van niet.
Dat stopte toen ik afviel. Ik hoef mij voor niemand te verstoppen, wie moet ik beschermen tegen wat huid? Heeft ieder mens niet het recht om niet kapot te gaan van de warmte bij warm weer? Dat ging ik mezelf echt niet langer aandoen.
Door beter voor mezelf te zorgen werd ik ook een stuk beter naar mezelf toe. Ik maakte het mezelf zo moeilijk door bezig te zijn met wat anderen van mij vonden, terwijl ik mezelf niet eens lelijk vond. Ieder mens met ieder figuur mag gezien worden en hoeft zich niet te verstoppen voor anderen.
Dus losse huid of niet, ik loop nu in de zomer vrolijk in een kort broekje en ja, dan zie je wat losse huid op mijn benen bijvoorbeeld. Maar ik ben hartstikke blij met mezelf en een beetje huidoverschot is gewoon een onderdeel van me. Misschien laat ik het ooit in de toekomst verwijderen, maar voor nu zit het er en dat is prima.
Er bestaat ook de hoop dat met training de huid strak te krijgen is, maar in mijn geval met een huid die zover “uitgerekt” was, veerde dat niet meer terug. Er was niets aan te doen behalve het te accepteren.
Heel eerlijk, ik heb duizend keer liever wat losse huid (waarvan je in kleding overigens niets kan zien) dan de gezondheidsrisico’s die ik liep door mijn te zware gewicht. Een “mooi, perfect” lichaam is leuk, maar is niet wat je gelukkig maakt. Het verschil in geluk merkte ik echt door beter voor mezelf te zorgen en het fitte energieke gevoel wat ik daarvan kreeg.
Bovendien, gezondheid is niet te koop. Na zoveel angsten te hebben doorstaan voor allerlei ziektes als hartaandoeningen, diabetes, hoge bloeddruk… Ik ben blij dat ik nog kon ingrijpen voordat dit wel mijn realiteit was geworden, dat ik dat “bekoop” met wat losse huid neem ik voor lief.