Review: het boek De Mooie Voedselmachine
Iedereen die een beetje gezond probeert te doen heeft vast wel van het boek 'De Mooie Voedselmachine' van Giulia Enders gehoord. Ook wel beter bekend als 'de charme van je darmen'. Nou, ik dus ook! En ik heb hem eigenlijk gekocht op aanraden van Shanice (dankjewel Shanice!) maar ik kan me voorstellen dat je een boek niet zo gauw koopt als je niet weet of je er wat aan gaat hebben. Daarom dacht ik, jullie vinden het vast leuk om een kleine review te lezen (zo niet, dan weet je hoe je weer terug op de homepage komt toch?).
Ik lig dus best wel regelmatig te creperen op de bank van de buikpijn en ik heb geen flauw idee waarom. Zo'n 10 jaar geleden ben ik hiermee voor het eerst naar de dokter gegaan, wie mij vertelde dat ik gewoon meer moest sporten en gezonder moest gaan eten (vertel dat een brugklasser). Nu heb ik jarenlang fanatiek taekwondo beoefend en bloeide er ook een interesse voor hardlopen op toen ik wat ouder werd. Sinds dat ik Aranka tegen het lijf liep en vervolgens het #FITGIRLCODE team heb gejoind, sta ik elke week met gewichten te zwaaien bij mijn favoriete gym Elevator Sports en heb ik nog nooit zó gezond gegeten. Je kunt dus wel zeggen dat ik het advies van mijn dokter 10 jaar geleden nu echt heb opgevolgd. Toch heb ik nog wekelijkse crepeersessies op de bank en lijken mijn darmen echt een hekel aan me te hebben. Meerdere bezoekjes aan de dokter hebben nog steeds geen oplossing geboden en ik heb het heft maar in eigen handen genomen. Dat betekent van alles uitproberen en veel informatie verzamelen!
Minder zuivel, minder koffie, minder brood, joh, ik heb van alles al geprobeerd. Ik heb zelfs laten bloedprikken op glutenziekte (mijn opa had coeliakie, dus dat kon het wel eens zijn) maar dat was het ook niet. Misschien dus handig als ik eens hélemaal back to basics ga en ga begrijpen hoe de darmen überhaupt werken voordat ik allemaal experimenten uitvoer. En hier is dit boek dus uitermate geschikt voor! Enders weet op hele entertainende wijze te vertellen over de werking van je darmen en komt met eureka!-waardige inzichten, zoals dat we al compleet verkeerd op de toiletpot zitten om mee te beginnen. Blijkbaar gaat met een hurkende houding je 'poepsnelweg', zoals ze het noemt, wijd open en klem je deze dicht met de zittende houding die we nu aannemen. Geen wonder dus dat een groot deel van de Nederlandse bevolking problemen heeft met nummer twee.
Ook vond ik een levensles in het 'kort verhaal over poep' waarin Enders heel gezellig uitlegt wat poep nou eigenlijk is, wat voor kleur het moet zijn (niet grijs, zwart of rood in ieder geval), en wat voor consistentie en textuur het moet hebben (als een worst of slang). En zo kwam ik er dus achter dat driekwart van je poep uit water bestaat! Nou, dat vond ik dus echt een verlichtend inzicht. Ik weet niet of ik nu achterloop op de algemene kennis van de bevolking, want toen ik dit tegen twee vrienden vertelde ("hey, wist je dat poep voor driekwart uit water bestaat?") beweerden ze hier allang van op de hoogte te zijn. Ik weet niet of ze me gewoon te kakken probeerden te zetten (ha ha) of dat ze het echt wisten, maar dat verandert niets aan het feit dat ik veel te weinig drink (hier zijn 8 tips om iedere dag genoeg water te drinken). Nu dwing ik mezelf dus elke dag 1,5-2 liter water te drinken, en naast dat ik nu constant naar de wc moet om al dat vocht weer te lozen, moet ik wel toegeven dat het een beetje helpt tegen mijn pijnlijke darmen. Het probleem is nog niet opgelost, maar het helpt zeker!
Naast allemaal superhandige feitjes waardoor ik mijn darmen veel beter begrijp, weet Enders het ook allemaal hilarisch te brengen. Ik heb meerdere malen in mn uppie zitten grinniken zal ik je zeggen. Om een lang verhaal kort te maken: dit boek is echt een aanrader. Of je nou wel of geen crepeersessies hebt, als je geïnteresseerd bent in een gezonde levensstijl dan is dit sowieso een interessant boek. Ik sluit geheel in stijl af met een kenmerkende hilarische passage van Enders uit De Mooie Voedselmachine:
"Moeten we nu allemaal van onze porseleinen troon klauteren en in een ongebruikelijke, wankele hurkpositie in een gat poepen? Het antwoord is: nee. Ondanks de aambeien! Hoewel het waarschijnlijk heel leuk zou zijn om op de toiletbril te klimmen om van daaruit alles in de pot te lozen."
