Hoe ik met keto mijn permanente foodbaby heb weggekregen
Wat is er aan de hand als de grootste brood- en pastaliefhebber ever besluit om koolhydraten definitief uit haar leven te bannen? Als je regelmatig last hebt van je buik, huid of humeur, lees dan vooral verder. Na jarenlang iedere dag buikpijn gehad te hebben, heeft deze Fit Girl sinds een jaar eindelijk de oplossing gevonden. Een leven zonder keto is voor mij niet meer denkbaar!
Permanente food baby
Tot mijn 19e at ik als een soort puberjongen. Ik ontbeet met 4 boterhammen, nam zo’n 8 boterhammen mee naar school en at als ik thuis kwam nog voor het avondeten een pak worstenbroodjes op. Koud, want dat was sneller. Kortom, de koolhydraten gingen er altijd lekker in. Totdat ik 19 werd.
Vanaf toen had ik een permanente food baby. M’n familie merkte regelmatig op dat ik flink was aangekomen. In feite was ik werkelijk geen kilo zwaarder geworden, maar was ik constant opgeblazen. Omdat ik niet anders at dan voorheen had ik geen flauw idee wat er aan de hand was. Ik probeerde alles; lactosevrij eten, geen alcohol drinken, geen gefrituurd voedsel eten, geen gluten eten, fodmap vrij eten en geen vet eten. Niets hielp.
Ugh, bloemkoolpizza?!
Rond mijn 21ste begon mijn familie met koolhydraatbeperkt eten om wat gewicht te verliezen. Ik deed een beetje met ze mee, maar ik was erg sceptisch. Ik hoefde geen gewicht te verliezen en ik vond zulke diëten enorme onzin. Ondanks al m’n twijfels begon m’n buik al wel iets rustiger te worden. Toch kon ik niet geloven dat het gezond was en overal las ik dat je koolhydraten nodig hebt om te sporten.
Ik begon dus toch weer volop koolhydraten te eten. Glutenvrij, dat wel, want voor mijn idee lag daar de oplossing. Binnen een week waren alle klachten weer terug en kon ik wel janken van de frustratie. Hoe moest ik ooit gaan sporten met zoveel buikpijn? Ik begon toch maar weer koolhydraatbeperkt eten, maar zweefde een beetje in een soort niemandsland. Het was beter dan veel koolhydraten eten, maar ik vond het eten vreselijk (blegh, bloemkoolpizza en courgettepasta) en ik had ook nog steeds niet veel energie.
Eindelijk de oplossing
Ondertussen bleef ik zoeken naar een oplossing. Eind 2016 stuitte ik op het ketogeen dieet. Dit is een dieet waarbij je maximaal 5% van je calorieën uit koolhydraten haalt, zo’n 75% uit vet en 20% uit eiwit. Het scheen veel mensen te helpen bij een prikkelbare darm. Ik ging mezelf inlezen en ontdekte dat een ketogeen dieet ook tegen o.a. psoriasis kan helpen. Psoriasis is echt geen feest, dus extra hulp tegen de schilfers en jeuk kon ik wel gebruiken. De wetenschappelijke literatuur van de laatste jaren was überhaupt erg positief over het effect van keto op de algemene gezondheid. De positieve houding vanuit de wetenschap zette bij mij de knop om en ik besloot er, nu ongeveer een jaar geleden, vol voor te gaan.
Ik ga niet liegen of het mooier maken dan het is: de eerste twee weken op keto waren echt vreselijk. Ik voelde me grieperig en ik dacht maar aan één ding: taart. Ik dacht echt the whole damn day aan taart, terwijl ik nooit een zoetekauw ben geweest. Ik had hoofdpijn, was moe en m’n ledematen voelden als spaghetti (de ironie).
Gelukkig verdwenen die klachten na ongeveer twee weken ook weer. Nu voelde ik juist bakken met energie, en most important of all: m’n buik was rustig. Rustiger dan ‘ie in jaren was geweest zelfs. Daarnaast merkte ik geleidelijk steeds meer fijne effecten: ik was lang niet meer zo snel humeurig als voorheen. Ik kon zelfs een halve dag niet eten zonder humeurig te worden, iets wat voorheen ondenkbaar was. Daarnaast was m’n huid ineens rustig en helder. Vervelende puistjes waren ineens verleden tijd en de glow die ik had was niet van talg, maar van energie.
Sporten met keto
Ik weet dat heel het internet zegt dat je koolhydraten nodig hebt om te sporten, maar echt: f*ck het internet. In februari van dit jaar ben ik begonnen met powerliften, een krachtsport pur sang. In ongeveer 3 maanden heb ik mijn deadlift opgebouwd van 50 naar 100 kilo. Toen ik begon met gewichtheffen was mijn clean & jerk 15 kilo. Na twee maanden trainen was mijn clean & jerk 42 kilo. Al die spierkracht heb ik opgebouwd met one thing and one thing only: een ketogeen dieet.
Een jaar op keto
Na een jaar op keto kan ik maar één ding zeggen: ik wil nooit meer terug naar koolhydraten. Deze eetstijl is voor mij een baken van rust en stabiliteit in m’n lichaam en hoofd. Het is een stijl van eten waarmee ik lekker bourgondisch kan eten en toch enorm veel voedingsstoffen binnenkrijg. Ik geniet nu ook echt van dat eten, in plaats van dat ik het uit intense honger maar naar binnen prop. Ik zie dit, in combinatie met Intermittent Fasting, als een hele natuurlijke manier van eten. Iets dat we eigenlijk al vele honderden jaren deden, maar ergens met de opkomst van bewerkt eten helemaal kwijt zijn geraakt.
En misschien nog wel het allerbeste van keto: het effect ervan op m’n allergieën. Ik kan voor het eerst sinds 23 jaar weer chocolade en varkensvlees eten! Hele donkere chocolade met nauwelijks suiker, dat dan wel. Maar kun je je mijn geluk voorstellen, nu ik voor het eerst in m’n leven kan genieten van zelfgemaakte chocolademelk en eieren met bacon?
Wil je meer weten over een ketogeen dieet, omgaan met PDS, allergieën en/of psoriasis? Zet je vraag in de comments en ik beantwoord hem voor je!
Ps: een ketogeen dieet is zóveel lekkerder te maken als je die bloemkoolpizza en courgettepasta laat voor wat het is. Klik hier als je wil zien hoe je gezond én bourgondisch kan eten!
Meer van mij zien? Lees dan al mijn artikelen of volg me dan op Instagram op @alixvanlanen.
